Παρασκευή, Απριλίου 16, 2010

ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟΝ ΤΟΥ ΚΑΛΟΥ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ

"ΓΝΩΣΤΟ-ΠΟΙΗΣΗ (ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ) {1}

ΓΙΑ ΕΝΑ ΑΛΗΘΙΝΟ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ

ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ, ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ.

Πιστεύω απόλυτα ότι μπορώ να κάνω ένα ανεξάρτητο, αυθεντικό,

ποιητικό, φιλοσοφικό, ανθρώπινο και αληθινό κινηματογράφο.

Πιστεύω ότι μπορώ να “γράφω”- κινηματο-γραφώ ποιήματα, δοκίμια,

συγκεκριμένες και αφηρημένες σκέψεις.

Πιστεύω ότι μπορώ να κάνω τα πάντα, ότι ονειρευόμουνα

και ότι ονειρεύομαι, μέσα από τον κινηματογράφο.

Ανεξάρτητος, μόνος, αυτόνομος,

με μιά ψηφιακή μηχανή, γυρίσματα σε φυσικούς χώρους,

με φυσικό φωτισμό και ήχο, με ανθρώπους και πράγματα ζωντανά

που να καίνε, να πονάνε και ν’ αγαπάνε, με μόνο σκοπό την αλήθεια

και την αρμονία της ψυχής μας και του σύμπαντος κόσμου.

Κάμερα στυλό του Αστρύκ, κινηματογράφος αλήθεια του Βερτώφ,

με οδηγό τη σκέψη και την ψυχή μου

και όχι το αναπαραστατικό σενάριο,

σαν προέκταση του μυθιστορήματος, με αρχή, μέση και τέλος,

την κατάντια του κινηματογράφου και του πολιτισμού.

Το θέαμα (το “εντυπωσιακό” στήσιμο, η “καλή” σκηνοθεσία,

το “καλό” σκηνικό, οι “άψογοι” ηθοποιοί, το “γρήγορο” μοντάζ

και τέλος το “καλό” σενάριο με το “σωστό” ιδεολογικό μήνυμα)

λειτούργησε και λειτουργεί ιμπεριαλιστικά (κατακτητικά)

και μόνο για εμπορικούς λόγους (καμιά σχέση με την αλήθεια).

Η αναπαράσταση-μίμηση, το θέαμα, άρχισε και τελείωσε στον Όμηρο.

Όλα τα άλλα, μέχρι σήμερα, είναι επαναλήψεις.

Πιστεύω ότι μπορώ να κάνω ένα αληθινό κινηματογράφο,

με αυτούς που αγαπώ και μ’ αυτούς που μ’ αγαπάνε,

με ότι ρυθμό θέλω, συστηματικά, γρήγορα, αλλά με ηρεμία,

όπως όταν γράφεις ένα ποίημα,

όπως όταν τραγουδάς ένα αγαπημένο τραγούδι,

όπως όταν αναπνέεις, όπως όταν αγαπάς, όπως όταν ζεις,

δηλαδή όπως ΠΑΝΤΑ.

“Τα μυστικά του σινεμά είναι σαν της ποιήσεως την μαγεία,

είναι σαν ποταμός που ρέει… εικών εικών και άλλες εικόνες” (2).

Έτσι λειτουργεί το μυαλό μας, μοντάζ (σύνθεση) εικόνων,

σκέψεων, λέξεων, συναισθημάτων και πάει λέγοντας…

“σαν της ποιήσεως τη μαγεία”.

“Τα μυστικά του σινεμά δεν είναι στο νόημα,

μα στην αλήθεια που έχουν” (3).

Το σινεμά είναι ακόμα στην αρχή του.

Η χρυσή εποχή αρχίζει τώρα…

που μπορεί κανείς να γυρίζει ταινίες όπως γράφει ποιήματα.

ΠΙΣΤΕΥΩ ΣΤΟΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ ΑΛΗΘΕΙΑ."